Soms zegt iemand iets of kijkt iemand op een bepaalde manier naar ons, waar we dan heel kwaad om worden. In een flits schieten we van 0 naar 100, zijn we geïrriteerd, boos of verdrietig. Onze reactie is zo snel dat we er geen controle over hebben. Meestal is onze reactie de boosheid te uiten naar de ander of juist helemaal naar binnen terug te trekken.
Wat gebeurde er nou? Het ging zo snel!
Stel je voor dat je een blauwe plek hebt en iemand stoot daar tegenaan. Dat doet zeer! Of de ander het nu per ongeluk of bewust doet, het doet pijn! Onze reactie dan is ook boos te reageren naar de ander, verdrietig te worden of ons naar binnen te keren om in stilte met de pijn om te gaan.
Onze emotionele ‘blauwe plekken’ zijn vaak niet goed zichtbaar. Niet voor de ander, en ook niet voor onszelf. We worden ons soms pas bewust dat er een blauwe plek zit wanneer iemand daar tegenaan stoot. Vaak willen we dat die ander dan rekening met ons houdt: “Pas eens op, dat doet mij pijn!” . Of we zorgen dat we niet meer in een situatie terecht komen waarin het pijn doet.
Wat als we de vraag om goed om te gaan met onze blauwe plekken ook juist bij onszelf zouden leggen? Dat wij onze blauwe plek leren kennen, kijken wat deze nodig heeft om kleiner te worden of zelfs helemaal te verdwijnen?
Ben jij je bewust van je blauwe plekken en in welke mate zij effect hebben op jouw dagelijks leven? Nee? Neem dan contact met mij op, dan gaan we samen naar jouw pijnpunten kijken.
Liefs, Sjaan