Hoe vaak doe jij niets, gewoon ergens zitten en voor je uit staren zonder actieve gedachten? Een beetje mijmeren en niks hoeven?
Ik kan dat bijvoorbeeld goed als bijrijder in een auto tijdens een lange rit, of uit het raam starend uit een trein, en nu in de zomer een beetje staren naar de wolken in de lucht. Dit lukt mij het best als ik er de tijd voor heb.
Ik merk dan dat er ineens dingen naar boven komen drijven; oplossingen voor een probleem, tranen waar de oorzaak van onbekend is, soms zelfs ineens energie om een taak aan te pakken, gedachtes of gevoelens van vroeger.
Dingen die onder de oppervlakte zitten krijgen de kans om zich aan te dienen. En dan is het aan ons om er niet eens gelijk mee aan de haal te gaan, maar het te laten komen en het er te laten zijn. Niet in de actie schieten. Tegenwoordig is dat lastig in onze haastige actieve maatschappij en door de afleiding van alles wat digitale schermen bieden.
Het vraagt van ons 1 actieve actie: niets doen, alleen maar even er zijn. Dat is in de praktijk vaak moeilijker dan je zou denken.
Ik nodig je uit om wat vaker niks te doen. Kijken naar de wolken, een vogeltje, insect of regendruppels. En door het eventuele ongemak heen toch nog even wat langer niets te doen.
Liefs, Sjaan
(tekening van YaoYao Ma van As)